Beste vrienden van Ayenda,
Het is een tijd geleden dat u van ons heeft gehoord. Met deze brief willen wij u graag informeren en een vraag voorleggen.
Hoe gaat het in Afghanistan?
Sinds de Taliban twee jaar geleden de macht heeft overgenomen in Afghanistan is er veel veranderd in het land. We horen hier allen over in de media. Recent is in de Volkskrant een groot artikel verschenen, waarin nog eens duidelijk is gemaakt hoe serieus de situatie is. Dat geldt vooral voor de rechten van meisjes en vrouwen in Afghanistan, die zeer ernstig zijn aangetast.
Los van de veranderde politieke situatie met bovengenoemde gevolgen, wordt Afghanistan geteisterd door natuurrampen, zoals droogte, mislukte oogsten en overstromingen. Afgelopen weekend is het land getroffen door een grote aardbeving in het westen van het land (Herat).
Hoe gaat het intussen met het Fatimyia college?
We hebben nog steeds regelmatig contact met de school, in de persoon van de heer Zamiri, die intussen geen directeur meer is, maar die ook na zijn pensionering nog steeds een cruciale rol speelt. Zijn ervaring van 40 jaar is niet meer weg te denken in Jaghori. Zijn opvolger is de heer Ramazan Ali Nazari, die lager is opgeleid en minder ervaring heeft. De heer Zamiri staat zijn opvolger met raad en daad bij, ze werken intensief samen. Zij vertellen dat het onderwijs aan de meisjes boven 12 jaar helemaal is stil gevallen. Ze hebben geprobeerd de meisjes boven 12 jaar stiekem les te geven, maar dat is niet gelukt. Veel leerkrachten die voorheen in de bovenbouw werkten geven nu les in de onderbouw, met name de vrouwelijke leraren, dat zijn er nu 16. Mannen mogen aan meisjes geen les meer geven.
Het Taliban regime krijgt via UNICEF de benodigde financiële middelen voor salarissen leraren en lesmaterialen.
Door het ontbreken van onderwijs aan meisjes in de bovenbouw is er ineens een overschot aan leraren. Daarmee is ons oorspronkelijke doel, het financieren van extra leerkrachten, vervallen.
Veiligheid en spanningen
Tot nu toe is de ervaring dat als men zich houdt aan de (strenge) regels van de Taliban, de school redelijk kan functioneren en men met rust gelaten wordt. Het vraagt van de bewoners een constante oplettendheid. Het feit dat er geen oorlog meer is wordt door veel Afghanen daarentegen als een vooruitgang gezien.
Hoe verder met Ayenda?
Het eerste half jaar na de regeringswissel zijn we geld blijven sturen; ons viermaandelijks bedrag van 800 euro. In die overgangsfase konden ze het geld goed gebruiken, door veel onzekerheden en grote armoede. Sinds februari 2022 wordt het sturen van ons geld door de banken geblokkeerd vanwege internationale sancties. Het is niet mogelijk op een reguliere manier geld over te maken.
Via omwegen hebben we nog een paar keer kleinere bedragen overgemaakt, die zijn gebruikt voor het aanleggen van een schoonwaterreservoir en aanpassingen in het gebouw. Op dit moment is ook deze weg niet meer mogelijk en de vooruitzichten op verandering dienen zich voorlopig niet aan.
Het bestuur overweegt nu, met pijn in ons hart, de stichting Ayenda op te heffen. Het is uitdrukkelijk niét de bedoeling de contacten met het Fatimyia college te verbreken. We blijven hen regelmatig bellen en moreel ondersteunen.
Ons voorstel en onze vraag aan u is het volgende:
De Stichting Ayenda wordt opgeheven in de loop van de komende maanden.
Het bedrag dat op onze rekening staat (4151,41 euro) willen we overmaken aan twee andere stichtingen, die werkzaam zijn in Afghanistan. We hebben contact gehad met Artsen zonder Grenzen en Save the Children. Beide organisaties zijn bereid onze bijdrage te besteden aan Afghanistan.
Kunt u het hiermee eens zijn?
Graag uw reactie,
Met vriendelijke groeten van het bestuur,
Mieke Stroucken , Zuhal Atai en Tonnie van Kessel